Historia
Historia Banku datuje się od 13 marca 1869 roku, kiedy to kilkunastu obywateli wiejskich założyło stowarzyszenie pod nazwą „Towarzystwo kredytowe dla Koronowa i okolic”.
Towarzystwo mające charakter spółdzielczy zostało założone z inicjatywy działaczy polskich ze środowisk inteligencji mieszczaństwa i rolnictwa. Inicjatorem-założycielem był lekarz dr Stanisław Paczkowski. Spółdzielnia miała charakter polski mimo zniemczonej nazwy. Spółdzielnia ogłosiła jednak upadłość w 1890 roku i nie wiadomo jaki był jej stan finansowy.
W miejsce zlikwidowanej spółdzielni kredytowej 15 maja 1892 roku została założona nowa, pod nazwą Bank Ludowy. Głównym celem działania było ratowanie żywiołu polskiego przed gospodarczym opanowaniem terenu przez Niemców, jak również przed akcją germanizacyjną władz pruskich (Bank powstał w zaborze pruskim). Inicjatorami-założycielami byli: adwokat Stanisław Golon, lekarz Antoni Chłapowski i kupiec Józef Rybarczyk.
W roku 1907 Zarząd Banku Ludowego nabył dom bankowy przy rynku. Urządzono w nim biuro. Owy budynek do dziś jest własnością Banku i siedzibą Centrali oraz oddziału.
Lata okupacji to czarna karta w historii Banku Ludowego. Cały dorobek uległ likwidacji.
Lata powojenne znane są już naszemu pokoleniu. Z upoważnienia b. Związku Rewizyjnego Spółdzielni Rzeczpospolitej Polskiej z 18 października 1945 roku Franciszek Jarzyna przystąpił do reaktywowania Banku Ludowego. 15 listopada tegoż roku odbyło się Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie, a w następnym dniu Bank rozpoczął działalność. Dekretem z 25 października 1948 roku o reformie bankowej narzucono zmianę nazwy na „Gminna i Spółdzielcza”. Ograniczono działalność samorządową i oszczędnościowo-kredytową. Dopiero w 1956 roku nastąpiło przywrócenie nazwy Bank Ludowy SOP oraz rozszerzono uprawnienia działalności oszczędnościowo – kredytowej.
W 1974 roku nastąpiła zmiana nazwy na „Bank Spółdzielczy w Koronowie”.
Rozpoczęty w latach 1991-1993 proces restrukturyzacji banków spółdzielczych, powstająca na rynku finansowym konkurencja innych banków, wola istnienia polskiego sektora bankowości spółdzielczej z ponad 100-letnimi tradycjami i solidarność spółdzielcza spowodowały potrzebę dialogu i współpracy z innymi bankami, zwłaszcza tymi, które widziały potrzebę tworzenia jednego, silnego Banku.
